انواع و طبقه بندی های اصلی آتش نشانی چیست؟
آتش نشانی تجهیزات مورد استفاده برای خاموش کردن آتش سوزی هستند و معمولاً مطابق عواملی مانند هدف ، متوسط آتش نشانی و اصل کار طبقه بندی می شوند.
با توجه به طبقه بندی رسانه های خاموش کننده آتش ، می توان آن را به خاموش کننده های آتش پودر خشک ، خاموش کننده های آتش سوزی فوم ، خاموش کننده های آتش نشانی دی اکسید کربن و خاموش کننده های آتش گاز بی اثر تقسیم کرد. خاموش کننده های آتش پودر خشک از رسانه های خاموش کننده آتش پودر استفاده می کنند و برای بسیاری از منابع آتش نشانی از جمله منابع آتش نشانی کلاس A ، B و C مناسب هستند. خاموش کننده های آتش نشانی از فوم به عنوان محیط خاموش کننده آتش استفاده می کنند و برای منابع آتش نشانی کلاس B مناسب هستند. خاموش کننده های آتش نشانی دی اکسید کربن از گاز دی اکسید کربن به عنوان محیط خاموش کننده آتش استفاده می کنند و برای منابع آتش نشانی کلاس B و C مناسب هستند. خاموش کننده های آتش نشانی گاز بی اثر از گاز بی اثر (مانند نیتروژن ، آرگون) به عنوان رسانه های آتش نشانی استفاده می کنند و برای تجهیزات الکترونیکی ، اتاق های رایانه ای و سایر مناطق مناسب هستند.
طبق اصل کار ، آنها می توانند به آتش سوزی فشار ، خاموش کننده های آتش گاز ، خاموش کننده های آتش نشانی اتوماتیک و خاموش کننده های آتش نشانی دستی تقسیم شوند. خاموش کننده های آتش فشار از گاز فشرده شده برای اخراج رسانه های خاموش کننده آتش استفاده می کنند ، که به طور معمول شامل مواد شیمیایی خشک ، کف و آتش سوزی دی اکسید کربن است. خاموش کننده های آتش گاز برای خاموش کردن منبع آتش سوزی از گاز (مانند گاز بی اثر) استفاده می کنند. خاموش کننده های آتش نشانی اتوماتیک با توجه به شرایط آتش سوزی یا تغییر دما به طور خودکار شروع می شوند و معمولاً در اتاق های رایانه ای ، تجهیزات الکتریکی و غیره استفاده می شود. یک دستگاه خاموش کننده آتش نشانی دستی برای خاموش کردن منبع آتش نیاز به عملکرد دستی دارد و کاربر می تواند با فشار دادن یک دسته یا دکمه ، آن را فعال کند.
موارد فوق برخی از انواع و طبقه بندی های متداول آتش نشانی است. انتخاب خاموش کننده آتش راست به نوع منبع آتش سوزی و وضعیت استفاده خاص بستگی دارد.
محدودیت در محدوده مؤثر و زمان استفاده از آتش نشانی ها چیست؟
محدودیت هایی در محدوده مؤثر و زمان استفاده از یک آتش نشانی آتش وجود دارد که بسته به نوع و مشخصات آتش نشانی متفاوت است.
دامنه مؤثر یک آتش نشانی به طراحی و مشخصات آن بستگی دارد. انواع مختلف آتش نشانی ممکن است دارای محدوده های مختلفی باشند که معمولاً در برچسب ذکر شده است. دامنه محدوده موثر معمولی 3 تا 10 فوت (حدود 0.9 تا 3 متر) است ، اما ممکن است دورتر باشد. هنگام استفاده از آتش نشانی ، حتماً به اندازه کافی نزدیک منبع آتش باشید تا اطمینان حاصل شود که عامل خاموش کننده به طور مؤثر منبع آتش را پوشش می دهد.
چه مدت یک دستگاه خاموش کننده آتش دوام دارد ، معمولاً به اندازه و طراحی آتش نشانی بستگی دارد. به طور کلی ، خاموش کننده های آتش نشانی بزرگتر معمولاً طولانی تر می شوند ، در حالی که خاموش کننده های آتش نشانی کوچکتر کوتاه تر هستند. این برچسب معمولاً زمان استفاده از آتش نشانی را نشان می دهد ، که معمولاً از 10 ثانیه تا 60 ثانیه متغیر است. هنگام استفاده ، سعی کنید از این زمان به طور مؤثر استفاده کنید تا از زباله جلوگیری کنید.
هنگام استفاده از آتش نشانی ، سعی کنید این ماشه را به کار خود ادامه دهید تا اطمینان حاصل شود که عامل خاموش کننده آتش تا زمان خاموش شدن آتش ، همچنان به منبع آتش سوزی آزاد می شود. در مدت زمان کوتاهی چندین بار ماشه را فشار ندهید زیرا این ممکن است زمان استفاده از آتش نشانی را کاهش دهد.
خاموش کننده های آتش نشانی باید به طور مرتب مورد بازرسی قرار گیرند تا اطمینان حاصل شود که در مواقع اضطراری قابل اعتماد هستند. این شامل بررسی اینکه فشار فشار در محدوده طبیعی است ، بررسی هرگونه آسیب یا نشت قابل مشاهده ، و اطمینان از اینکه نازل ها مسدود نشده اند. اگر مشکلی در آتش نشانی وجود دارد ، باید بلافاصله جایگزین یا تعمیر شود.
به طور خلاصه ، درک دامنه مؤثر و زمان استفاده از یک دستگاه آتش نشانی مهم است تا اطمینان حاصل شود که در صورت بروز آتش سوزی یا اضطراری دیگر می توان از آن به درستی و مؤثر استفاده کرد. در عین حال ، بازرسی منظم و نگهداری از دستگاه های آتش نشانی نیز اقدامات اساسی برای اطمینان از قابلیت اطمینان آنها است. $ $ $