معرفی اساسی برای آبپاش های آتش نشانی
آبشارهای آتش نشانی سیستم ها تجهیزات آتش نشانی هستند که برای تشخیص خودکار و خاموش کردن آتش سوزی استفاده می شوند. این منبع آتش سوزی را با پاشیدن آب یا سایر رسانه های خاموش کننده آتش کنترل و خاموش می کند و از این طریق مانع از گسترش و گسترش آتش سوزی می شود.
اصل کار سیستم آبپاش اتوماتیک مبتنی بر تشخیص خودکار و خاموش کردن آتش خودکار است. این سیستم از یک سری سرهای آبپاش متصل به سیستم لوله کشی و حاوی یک محیط آتش سوزی (معمولاً آب) تشکیل شده است. هنگامی که سیستم آتش سوزی یا درجه حرارت بالا را تشخیص می دهد ، سرهای آبپاش مربوطه به طور خودکار شروع می شوند ، محیط خاموش کننده آتش را آزاد می کنند و آن را در نزدیکی منبع آتش برای خاموش کردن شعله های آتش اسپری می کنند.
سیستم های آبپاش آتش معمولاً به مناطق مختلف تقسیم می شوند که هر یک از آنها می توانند به طور مستقل کار کنند. این طرح پهنه بندی به تحویل عامل خاموش کننده آتش به منبع آتش سوزی با دقت بیشتری کمک می کند و ضایعات عامل خاموش کننده آتش را کاهش می دهد.
سیستم های آبپاش آتش معمولاً مجهز به سیستم آبرسانی مستقل از جمله پمپ های آب ، مخازن آب یا منابع آب هستند تا در صورت بروز آتش سوزی از فشار آب و آب کافی اطمینان حاصل شود.
انتخاب آبپاش بستگی به خطر آتش سوزی و شرایط محیطی دارد. انواع مختلف سرهای آبپاش می توانند مقادیر مختلف و انواع رسانه های خاموش کننده آتش را متناسب با موقعیت های مختلف آزاد کنند.
سیستم های آبپاش اتوماتیک معمولاً با سیستم های تشخیص آتش سوزی ، مانند آشکارسازهای دود ، آشکارسازهای گرما و غیره ، ترکیب می شوند تا منابع آتش را زودتر و به طور خودکار سیستم آبپاش فعال کنند.
سیستم ها اغلب اقدامات ایمنی متنوعی برای جلوگیری از فعال شدن تصادفی دارند ، مانند استفاده از دستگاه های تشخیص مستقل برای اطمینان از فعال شدن آنها قبل از وقوع آتش سوزی واقعی.
مناطق کاربردی: سیستم های آبپاش اتوماتیک به طور گسترده در ساختمانهای تجاری ، امکانات صنعتی ، انبارها ، هتل ها ، موسسات پزشکی ، اقامتگاه ها و سایر مکان ها برای تأمین حفاظت از آتش استفاده می شوند.
سیستم آبپاش اتوماتیک یک تجهیزات مهم آتش نشانی است که می تواند در مراحل اولیه آتش سوزی منبع آتش را به سرعت خاموش کند و تلفات و تلفات املاک را کاهش دهد.
انواع مختلف آبپاش ها چیست؟
آبپاش های آتش نشانی تجهیزات مورد استفاده برای کنترل و خاموش کردن آتش سوزی هستند. انواع مختلفی از آبپاش های آتش نشانی بر اساس طراحی و اصول کار آنها وجود دارد.
آبپاش های دیواری: این رایج ترین نوع است و معمولاً روی سقف یک ساختمان نصب می شود. آنها یک لوله یا فیوز شیشه ای دارند که با افزایش دما به یک سطح خاص ، آب را آزاد می کند و آب را آزاد می کند.
آبپاش های خشک: این آبپاش ها از آب جدا شده و از هوای فشرده شده یا نیتروژن برای حفظ فشار در لوله ها استفاده می کنند. هنگامی که زنگ آتش سوزی رخ می دهد ، شیر باز می شود و به پودر خشک یا آب اجازه می دهد تا وارد لوله شود و اسپری کند. این نوع آبپاش اغلب در آب و هوای سرد که لوله ها یخ می زنند استفاده می شود.
آبپاش های قبل از عمل: این آبپاش ها به سیستم تشخیص آتش سوزی وصل شده و به طور خودکار آب را بر اساس سیگنال از ردیاب آزاد می کنند. آنها امکان عملکرد دقیق را بر اساس محل و شدت آتش سوزی و کاهش از بین رفتن آب فراهم می کنند.
آبپاش های فوم: از این آبپاش ها برای خاموش کردن آتش سوزی شامل مایعات قابل اشتعال مانند روغن و حلال استفاده می شود. آنها مواد شیمیایی کف را برای خاموش کردن منبع آتش سوزی آزاد می کنند و یک لایه از کف را روی سطح مایع تشکیل می دهند تا جلوی گسترش شعله های آتش را بگیرند.
آبپاش های فشار قوی: این آبپاش ها از فشار آب بیشتری برای تحویل سریع آب استفاده می کنند و برای مبارزه با آتش سوزی های بزرگ مانند امکانات صنعتی یا مزارع نفتی استفاده می شوند.
آبپاش های گاز: این آبپاش ها از پودر خشک یا سایر گازهای شیمیایی برای خاموش کردن آتش سوزی به جای آب استفاده می کنند. آنها اغلب در مکانهایی مانند اتاق تجهیزات الکتریکی که از آب استفاده نمی شود استفاده می شود.
آبپاش های گاز مایع: این آبپاش ها برای خاموش کردن آتش سوزی از گاز مایع مانند دی اکسید کربن یا فرون استفاده می کنند. آنها به طور گسترده ای در نزدیکی تجهیزات الکتریکی و سایر تجهیزات حساس استفاده می شوند. $ $ $